Hier ben ik dan. Mijn eerste stapjes in de blogwereld. Ik heb getwijfeld, oh ja. Véél getwijfeld. Maak ik me niet eindeloos belachelijk? Hoe zal hierop gereageerd worden? Is mijn verhaal wel de moeite? ... Bijna weerhield mijn angst mij te doen wat ik voelde dat ik MOEST doen. Bijna negeerde ik mijn intuïtie. Maar... enkele maanden geleden beloofde ik mezelf iets. Ik zou voortaan vertrouwen op mijn intuïtie, veel meer leven vanuit wat goed voelt en wat niet. Veel minder denken, want denken heeft me al zo vaak de das omgedaan. NU spring ik in het diepe, niet wetende waar dit avontuur toe zal leiden. Erop vertrouwend dat het me veel goeds zal brengen. Het voelt nu al bevrijdend dat ik de stap durf zetten. Dat ik dit nu schrijf en weet dat straks iemand dit zal lezen. Het voelt vreemd, maar goed.
7 Reacties
|
TinekeZowel een bore-out, als een scheiding, beiden op korte tijd, lieten mij verweesd achter. Jarenlang ging ik aan mezelf voorbij en nu blijf ik achter met ontzettend veel vraagstukken. Archieven
April 2018
Categorieën |